Zamek w Dunajowie
 Lokalizacja zamku w Dunajowie na wojskowej mapie Friedricha Miega z roku 1787 | |
| Państwo |
|
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku | zamek |
| Ukończenie budowy | 1420 |
| Zniszczono | XIX w. |
| Pierwszy właściciel | Jan Rzeszowski |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°37′00″N 24°49′25″E/49,616667 24,823611 | |
Zamek w Dunajowie – utracony zamek zbudowany w 1420 przez Jana Rzeszowskiego, biskupa halickiego. Miejsce kilkuletniego internowania arcybiskupa Wacława Hieronima Sierakowskiego przez władze austriackie[1].
Historia
Od 1451 był rezydencją Grzegorza z Sanoka. W 1476 zamek wytrzymał pamiętne oblężenie przez Turków[1].
W dunajowiskim zamku przez kilka lat internowany był przez rząd austriacki Wacław Hieronim Sierakowski, arcybiskup wraz z całą kapitułą lwowską, który dla pomieszczenia kanoników kazał wybudować oficynę, istniejącą do końca XIX w.[1]. Biskup wyremontował również wnętrze budynku zamkowego, aby uczynić go odpowiednim na mieszkanie księcia kościoła[1]. Malowidła i freski na ścianach i sufitach pierwszego piętra zachowały się do końca XIX w.[1]. Wyposażona została również kaplica znajdująca się na I piętrze w jednym ze skrzydeł pałacowych[1]. Zasługa utrzymania w dobrym stanie zamku należy się Witalisowi Przysieckiemu, który ocalił także od zagłady stare dokumenty znajdujące się w bibliotece zamkowej[1].
Obiekt należący do arcybiskupstwa nie był zbyt często odwiedzany przez swoich właścicieli[2], ponieważ leżał w miejscu odległym od Lwowa, nieprzystępnym z powodu kilometrowej odległości od gościńca bitego[1]. Biskupi mieli bliżej wspaniałe i wygodne miejsce do spędzania wolnego czasu[2] mianowicie pałac w Obroszynie koło Gródka[1].
Architektura
Obronny zamek był budowlą powstałą na planie kwadratu[1], posiadającą jednokondygnacyjny budynek mieszkalny, dość długi i wąski z dwoma ku dziedzińcowi występującymi skrzydłami[1]. Zamek był z trzech stron oblany wodą z sąsiadujących z nim szerokich i bagnistych stawów[1]. Mury z tych stron były cienkie i postawione bardziej jako zapora przed wezbranymi wiosennymi wodami, które mogłyby zalać dziedziniec zamkowy, w czasie wiosennych roztopów, niż do obrony[1]. Szerokość stawów była tak znaczna, że nawet armatnie pociski, wystrzeliwane od brzegu stawu, nie zdołały dosięgnąć murów zamku[1]. Wjazd do zamku prowadził od strony wschodniej i broniony był przez wał i fosę[1]. Z tej też strony zamek dotykał miasteczka, które umocnione było przez dwa wały i dwie fosy. Ślady murów, wałów i fos zachowały się do końca XIX w.[1]
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. II, Warszawa, 1880–1902, s. 224-225.
Linki zewnętrzne
- Dunajów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 224 .
- Zamek w Dunajowie
- p
- d
- e
Dwory, pałace i zamki na Ukrainie
