Zaroślarkowate

Zaroślarkowate

Bradybaeninae
Pilsbry, 1934 (1898)[1]
Przedstawiciel rodziny – Aegista tokyoensis
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	mięczaki
Gromada	ślimaki
Podgromada	Heterobranchia
Infragromada	Euthyneura
(bez rangi)	Tectipleura
Nadrząd	Eupulmonata
Rząd	trzonkooczne
Podrząd	Helicina
Infrarząd	Helicoidei
Nadrodzina	Helicoidea
Rodzina	Camaenidae
Podrodzina	zaroślarkowate
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Zaroślarkowate (Bradybaeninae) – podrodzina lądowych ślimaków trzonkoocznych (Stylommatophora) z rodziny Camaenidae, dawniej klasyfikowana jako rodzina (Bradybaenidae). Obejmuje ponad 700 gatunków^[2] występujących w Eurazji i wschodniej oraz środkowej Afryce^[3]. Jedynym jej przedstawicielem występującym w Europie jest zaroślarka pospolita (Fruticicola fruticum). W zapisie kopalnym znane są z paleocenu^[3].

Muszla duża, podobna do muszli ślimakowatych, różnice widoczne są w budowie anatomicznej^[4]. Zaroślarkowate żyją w lasach, parkach i zaroślach, głównie w miejscach wilgotnych. Odżywiają się zielonymi częściami roślin^[5].

Systematyka

Dawniej zaroślarkowate uznawano za osobną rodzinę (Bradybaenidae), w obrębie której wyróżniano 2 podrodziny^[1]:

• Bradybaeninae
• Helicostylinae

W 2017 roku Bouchet i inni w oparciu o badania filogenetyczne wykazali, że Bradybaenidae i Camaenidae tworzą klad i połączyli te rodziny w jedną o nazwie Camaenidae^[6].

W obrębie podrodziny Bradybaeninae wyróżnia się trzy plemiona, do których należą następujące rodzaje^[2]:

• Aegistini Kuroda & Habe, 1949
  • Aegista Albers, 1850
  • Aegistohadra M. Wu, 2004
  • Coelorus Pilsbry, 1900
  • Dolicheulota Pilsbry, 1901
  • Guamampa Schileyko, 1997
  • Landouria Godwin-Austen, 1918
  • Lepidopisum Kuroda & Habe, 1958
  • Mandarina Pilsbry, 1895
  • Mastigeulota Pilsbry, 1895
  • Miyakoia Minato, 1980
  • Neoaegista Azuma, 1955
  • Neochloritis Minato, 1982
  • Nesiohelix Kuroda & Emura, 1943
  • Nipponochloritis Habe, 1955
  • Pancala Kuroda & Habe, 1949
  • Plecteulota Möllendorff, 1892
  • Plectotropis E. von Martens, 1860
  • Pseudaspasita Möllendorff, 1901
  • Satsuma A. Adams, 1868
  • Takasagohadra Kuroda, 1941
  • Torobaena F. Haas, 1935
  • Tricheulota Pilsbry, 1895
  • Trishoplita Jacobi, 1898
  • Yakuchloritis Habe, 1955
• Bradybaenini Pilsbry, 1934 (1898)
  • Acusta E. von Martens, 1860
  • Ainohelix Kuroda & Taki, 1933
  • Apatetes Gude, 1914
  • Armandiella Ancey, 1901
  • Bradybaena H. Beck, 1837
  • Buliminidius Heude, 1890
  • Cathaica Möllendorff, 1884
  • Chosenelix Pilsbry, 1927
  • Coccoglypta Pilsbry, 1895
  • Ezohelix Kuroda & Emura, 1938
  • Fruticicola Held, 1838
  • Grabauia Yen, 1935
  • Karaftohelix Pilsbry, 1927
  • Kugitangia Schileyko, Pazilov & Abdulazizova, 2017
  • Laeocathaica Möllendorff, 1899
  • Metodontia Möllendorff, 1886
  • Mikiria Godwin-Austen, 1918
  • Neofruticicola Schileyko, Pazilov & Abdulazizova, 2020
  • Neseulota Ehrmann, 1911
  • Paraegista Kuroda & Azuma, 1951
  • Phaeohelix Kuroda & Habe, 1949
  • Pliocathaica Andreae, 1900
  • Ponsadenia Schileyko, 1978
  • Pseudiberus Ancey, 1887
  • Pseudobuliminus Gredler, 1886
  • Rudens Heude, 1890
  • Secusana Gredler, 1894
  • Semibuliminus Möllendorff, 1899
  • Stenogyropsis Möllendorff, 1899
  • Stilpnodiscus Möllendorff, 1899
  • Trichobradybaena M. Wu & J.-Y. Guo, 2003
  • Trichocathaica Gude, 1919
• Euhadrini Habe, Okutani & Nishiwaki, 1994
  • Euhadra Pilsbry, 1890

oraz rodzaje nieprzypisane do żadnego z powyższych plemion^[2]:

• Crenatilabiellus H.-J. Wang, 1982 †
• Eueuhadra M. Wu, 2004
• Jiaoliaous G. Zhang, 2024
• Sinochloritis M. Wu & Z.-Y. Chen, 2019
• Sinorachis M. Wu & Z.-Y. Chen, 2019
• Traumatophora Ancey, 1887
• Undatornatus H.-J. Wang, 1982 †

Rodzajem typowym podrodziny jest Bradybaena.

Zobacz też

• mięczaki Polski

Przypisy