Zmieinogorsk

Ten artykuł od 2013-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Zmieinogorsk

Змеиногорск

Budynek muzeum
Herb
Państwo	Rosja
Kraj	Ałtajski
Powierzchnia	32,6 km²
Populacja (2010) • liczba ludności	10 955[1]
Nr kierunkowy	(+7) 38517
Kod pocztowy	658480
Położenie na mapie Kraju Ałtajskiego Zmieinogorsk
Położenie na mapie Rosji Zmieinogorsk
51°10′N 82°11′E/51,166667 82,183333
Strona internetowa

Zmieinogorsk (ros. Змеиногорск) – miasto w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Ałtajskim, centrum administracyjne rejonu zmieinogorskiego.

Położenie

Miasto położone jest u podnóża gór w dolinie rzek Korbolicha (Корболиха) i Zmiejewka (Змеевка), dopływów rzeki Alej, 360 km na południowy zachód od Barnaułu. Najbliższe stacje kolejowe to Trietiakowo (Третьяково) odległe o 45 km i Rubcowsk (Рубцовск) odległe o 87 km. W skład okręgu miejskiego Zmieinogorsk wchodzi miasto Zmieinogorsk oraz wieś Łazurka (Лазурка) położona 25 km od miasta.

Historia

Miejscowość założona w 1736 roku w związku z przetwórstwem i wydobyciem rud metali, przez prawie 100 lat była znaczącym ośrodkiem wydobycia złota i srebra Rosji. Od 1952 posiada status miasta. Do Zmieinogorska zsyłano Polaków. Podczas II wojny światowej w latach 1940-1941 zesłano tutaj 45 polskich rodzin i 4 białoruskie, głównie osadników i leśniczych. Zesłańcy mieszkali w ziemiankach zrobionych przez siebie, pracowali 10 godzin dziennie, m.in. w kopalni złota. Za wyrobienie normy otrzymywali 7 rubli. Ze względu na złe warunki życia, choroby (tyfus) i brak pomocy lekarskiej wielu zesłańców zmarło^[2][3].

W miejscowym muzeum znajduje się płyta grobowa Polaka Józefa Fedorowicza Dubienieckiego z 1889 roku, ocalała ze zniszczonego w latach 50. XX wieku cmentarza.

Zabytki

W mieście warto zobaczyć dawne centrum miasta, gdzie znajdują się budynki związane z górnictwem, muzeum górnictwa, domy kupców, a na obrzeżach znajduje się góra Riewniucha (Ревнюха), z której wydobyto jaspis do wykonania Wazy Carycy, którą można podziwiać w Galerii Tretiakowskiej.

Przypisy