Bitka kod Levuniona
| Bitka kod Levuniona | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Segment Komnenske restauracije | |||||||
 Slika Aleksija I u grčkom rukopisu, Vatikanska biblioteka | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
| Bizantinci, podržani od Kumana, Vlaha, Bugara te franačkih i flamanskih najamnika.[1] | Pečenezi | ||||||
| Komandanti i vođe | |||||||
| Alkesije I Komnen Georgios Paleolog Konstantin Dalasenos | nepoznat | ||||||
| Snage | |||||||
| 20.000 Bizantinaca 40.000 Kumana 5.000 Vlaha 500 flamanskih najamnika | 80.000 Pečenega | ||||||
| Žrtve i gubici | |||||||
| nepoznati | nepoznata, ali pretpostavlja se da su bili izuzetno teški | ||||||
Bitka kod Levuniona se odigrala 29. aprila 1091. u blizini rijeke Marice (u današnjoj evropskoj Turskoj) između bizantske vojske pod carem Aleksijem I Komnnenom na jednoj, te vojske Pečenega na drugoj strani. Do nje je došlo u kritičnom trenutku po opstanak Bizantskog Carstva, koje je dvadeset godina nakon katastrofalnog poraza u kod Mancikerta izgubilo skoro svu teritoriju kako na Balkanu, tako i u Maloj Aziji. Bizantsku slabost su iskoristili Pečenezi koji su 1087. otpočeli veliki pohod s ciljem da prijeđu bizantsku granicu na Dunavu; godine 1090. je s njima u kontakst stupio seldžučki emir Čaka od Smirne te im predložio da zajedno dokrajče Bizant. Suočen s takvom opasnošću, ali i s nedostatkom ljudstva iz izgubljenih teritorija, Aleksije se neprijatelju odlučio suprotstaviti prije svega diplomatskim putem; na svoju je stranu uspio pridobiti nomadske Kumane, te s njima popunio glavninu redova svoje vojske. Na kraju je uspio potpuno iznenaditi neprijatelja i napasti njegov logor; Pečenezi, iako brojčano nadmoćni, uopće nisu očekivali da će Bizantinci pružiti otpor, tako da im je vojsku pratio veliki broj žena i djece. Aleksije ih je napao bez ikakve milosti. Vojska Pečenega je gotovo u potpunosti uništena; druge grupe Pečenega su nekoliko godina kasnije razbijene od Kumana, a Pečenezi kao narod su se ubrzo prestali spominjati u historijskim zapisima. Bitka kod Levuniona je od kasnijih historičara navođena kao jedna od prekretnica u bizantskoj povijesti, odnosno početak procesa ponovnog osvajanja izgubljenih teritorija koji će postati poznat kao Komnenska restauracija.
