Muzaka ailesi

Muzaka ailesi
Muzaka aile arması
Köken yeriLekas
Ünlü üyeleriI. Andrea Muzaka,
II. Andrea Muzaka,
I. Teodor Muzaka,
II. Teodor Muzaka,
III. Teodor Muzaka
Gjon Muzaka
Unvan(lar)Berat Lordluğu
Muzaki,[1] Musachi,[1] Musacchio, Musacchia ,Molesachi,[2] Muzhaku, Musaka, Musaki, Musac[3] ve Musacus olarak da adlandırılır.[3]

Muzaka Hanedanı, Arnavut soylu bir aile olup Geç Orta Çağ boyunca Myzeqe'i yönetmiş bir ailedir. Ayrıyeten bazı kaynaklarda Muzakalardan bir kabile veya klan olarak da bahsedilir.[4][1] Muzakalara dair tarihteki ilk belge ise 1090 civarında Bizanslı tarihçi Anna Komnene tarafından yazılan belgelerdir. Kökenleri daha eskilere dayansa da 13. ve 14. yüzyıllarda Muzakalar etkili olmuş ve Devoll ve Vyosa nehirleri arasını kontrol etmişti. Ailenin bası üyeleri Bizans İmparatorluğu'na, bazı üyeleri ise onlara Bizansvari unvanlar veren (Sebastokrator gibi) Napoli Kralı I. Carlo'ya tabiydi. Bu düzen uzun süre böyle sürse de kısa bir süreliğine Muzakaların toprakları da dahil tüm Arnavutluk'u fetheden Sırp İmparatoru Stefan Duşan döneminde bağlılıkları Duşan'a oldu ancak Duşan öldükten sonra her şey eski haline geri döndü.

İlerleyen yıllarda Türklerin Balkanlarda yükselmesi ile Muzakalar için yeni bir dönem başlamış oldu. 1385'te gerçekleşen Savra Muharebesi'nin ardından Arnavutluk ve tabi Muzakalar, Osmanlı İmparatorluğu himayesine girdi. Bu bağlılık 1444'te III. Thedor Muzaka'nın Türklere karşı İskender Bey tarafından kurulan Leş Birliği'ne katılmasına dek sürdü. 15. yüzyılda Türkler, Venedik Cumhuriyeti'nin Arnavutluk kolonilerini ele geçirince Muzakaların çoğu İtalya'ya göçtü. Kalanların çoğu ise Müslüman oldu ve bazıları Osmanlı askeriyesi ve bürokrasisi içerisinde yükseldi.

Kayda değer üyeler

Muzakaların kayda değer üyeleri:

Kaynakça

  1. ^ a b c Fine 1994, s. 290.
  2. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; D-1 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  3. ^ a b Heide Brigitte Buschhausen; Helmut Buschhausen (1976). Die Marienkirche von Apollonia in Albanien: Byzantiner, Normannen u. Serben im Kampf um die Via Egnatia. Verlag d. Österr. Akad. d. Wiss. s. 26. ISBN 978-3-7001-0122-2. Adelsfamilie Musachi (Musac, Musacus) 
  4. ^ a b Hasan Celâl Güzel; Cem Oğuz; Osman Karatay; Murat Ocak (2002). The Turks: Ottomans (2 v. ). Yeni Türkiye. s. 2v. ISBN 9789756782583. Albanian tribes such as Bua, Muzaka ... Kostandin Muzaka 
  5. ^ Pantelija Slavkov Srećković (1888). Istorija srpskoga naroda: Vreme kraljevstva i carstva (1159-1367) (Sırpça). Kraljevsko-srpska drž. štamparija. s. 256. Ментула Музаки граф Клисуре (Karouga a то је на граници средње Арбаније и Тесалије) 
  6. ^ Noli 1947, fq. 189, shenimi 33.
  7. ^ Studime historike. Akademia e Shkencave, Instituti i Historisë. 1967. s. 76. Marie Muzaka nuk pat mundësi t'i sje- llë të shoqtë si prikë as Vlorën, as Kaninën, sepse, në kohën e mar- tesës së tyre, që ne e kemi vendosur në 
  8. ^ Wilhelm Gülich; Rudolf Vogel (1976). Südosteuropa. Südosteuropa-Verlagsgesellschaft. s. 263. ISBN 9783878280941. Arianiti Komneno war zweimal verheiratet: das erste Mal mit Maria Musachi, älterer Tochter des Andreas Musachi aus der 
  9. ^ Peter Quennell (1962). History Today. s.n. s. 434. Among the last to go was John Kastriota, and Ghin III Musachi, titular Despot of Epiros, one of the earliest biographers of 
  10. ^ Kurt W. Treptow (1992). From Zalmoxis to Jan Palach: Studies in East European History. Eastern European Monographs. s. 39. ISBN 978-0-88033-225-5. The Albanian rebellion in Himara posed a serious threat to the Ottoman position in Vlora. Under the leadership of Konstantin Muzaka, the Himariotes, with the aid of Klada's galleys, besieged the coastal cities of Himara and Sopot, surrounding 

Kaynaklar

  • Elsie, Robert (24 Aralık 2012). A Biographical Dictionary of Albanian History. I.B.Tauris. ISBN 978-1-78076-431-3. 
  • Elsie, Robert (2003). "1515 | John Musachi: Brief Chronicle on the Descendants of our Musachi Dynasty". www.albanianhistory.net. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2015. 
  • Fine, John V. A., J.r (1994). The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. University of Michigan Press. ISBN 978-0-472-08260-5. 
  • Duka, Ferit (2004). "Muzakajt-Lidhëz e fuqishme midis kohëve paraosmane dhe osmane [The Muzakas - a powerful link between the pre-Ottoman and Ottoman time]". Studime Historike. 1–2. 23 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2023. 
  • Petta, Paolo (2000). Despoti d'Epiro e principi di Macedonia: esuli albanesi nell'Italia del Rinascimento. Argo. ISBN 8882340287. 
Otorite kontrolü Bunu Vikiveri'de düzenleyin