Umberto D.
| Umberto D. | |
 "Umberto D." filminin özgün sinema afişi | |
| Yönetmen | Vittorio De Sica |
|---|---|
| Yapımcı | Vittorio De Sica Giuseppe Amato Angelo Rizzoli |
| Senarist | Cesare Zavattini |
| Oyuncular | Carlo Battisti Maria-Pia Casilio Lina Gennari |
| Müzik | Alessandro Cicognini |
| Görüntü yönetmeni | Aldo Graziati |
| Kurgu | Eraldo Da Roma |
| Dağıtıcı | Janus Films The Criterion Collection |
| Cinsi | Sinema filmi |
| Türü | Dram,melodram |
| Renk | Siyah-beyaz |
| Yapım yılı | 1952 |
| Çıkış tarih(ler)i | 20 Ocak 1952, İtalya |
| Süre | 91 dakika |
| Ülke |  İtalya |
| Dil | İtalyanca |
Umberto D. 1952 İtalya yapımı dramatik filmdir.
Senaryosunu Cesare Zavattini'nin kendi hikâyesinden uyarlayıp yazdığı filmin yönetmeni Vittorio De Sica'dır. Filmin yapımcılarından biri de olan De Sica ayrıca senaryonun yazılmasına da katkıda bulunmuştur. İtalyan Yeni Gerçekçiliği sinema akımının baş eserlerinden biri olarak kabul edilen filmin başrol oyuncusu Carlo Battisti da dahil oyuncularının çoğu profesyonel sinema oyuncuları değillerdi ve ilk kez kamera karşısına geçmişlerdi.
Film, 2008 yılında İtalya Kültürel Miras Bakanlığı'nın "1942-1978 yılları arasında ülkenin kolektif hafızasını değiştiren" 100 filmden oluşan "Kurtarılması Gereken 100 İtalyan Filmi" listesine dahil edildi.
Emekli bir devlet memurunun savaş sonrasının sıkıntılarını yaşayan Roma şehrinde kısıtlı geliri ile sığındığı pansiyon odasında verdiği hayat mücadelesi anlatılmaktadır. Bu filmin yaratıcı ekibi Cesare Zavattini ve Vittorio De Sica bundan 4 yıl önce de Bisiklet Hırsızları (Ladri di biciclette) filmine birlikte imza atmışlardı. Zavattini,Umberto D.'nin senaryosu için En İyi Senaryo Akademi Ödülü'ne, De Sica ise Cannes Film Festivali'nde büyük ödüle aday gösterilmişlerdir.
Özet
Umberto Domenico Ferrari (Carlo Battisti) emekli bir devlet memurudur. Hayattaki tek dostu ve can yoldaşı köpeği ile Roma 'da küçük bir pansiyon odasına sığınmış kıt emekli maaşı ile geçinmeye daha doğrusu hayatta kalmaya çalışmaktadır. Odanın kirasını düzenli olarak ödeyememektedir. Taş yürekli ve anlayışsız ev sahibesi Antonia (Lina Gennari) tarafından sürekli pansiyondan atılmakla tehdit edilmektedir. Zaten ondan kurtulmayı kafasına koymuş olan ev sahibesinin türlü aşağılamalarına da katlanmak zorunda kalan Umberto odasının gündüzleri fahişelere saatlik olarak kiralanmasına da ses çıkaramaz. Pansiyona olan borcunu kapatabilmek için saatini ve kitaplarını da satar ama gerekli parayı bir araya getiremez. Hayır kurumlarının aşevlerinde karnını doyuran Umberto 'yu hayata bağlayan tek şey köpeği Flike'dir. Günden güne umutsuzluğu katlanarak artan Umberto son çare olarak intihar etmeyi düşünürken köpeği Flike ortadan kaybolur. Başıboş köpeklerin telef edileceğini bilen Umberto gitgide artan bir umutsuzlukla şehirde köpeğini aramaya başlar.
Oyuncu kadrosu
- Carlo Battisti ... Umberto Domenico Ferrari
- Maria-Pia Casilio ... Maria, oda hizmetçisi
- Lina Gennari ... Antonia, ev sahibesi
- Ileana Simova ... Umberto'nun odasındaki kadın
- Elena Rea ... Hastanedeki rahibe hemşire
- Memmo Carotenuto ... Hastane odasındaki hasta
Film hakkında notlar
- Klasik bir hikâye örgüsünün olmayışı,doğal dış mekân çekimleri,amatör oyuncuların kullanılmış olması gibi Yeni Gerçekçi şablonlara uyan Umberto D. İtalyan Yeni Gerçekçi sinema akımının başyapıtı sayılmaktadır.Aynı zamanda da bu akımın son büyük filmi olarak kabul edilmektedir.[1] Filmin Yeni Gerçekçi kalıba uymayan ve bu nedenle biraz eleştirilen tek yanı melodramatik küçük öykünün asıl toplumsal mesajı gölgede bırakmasıdır.
- Amatör oyuncuların kullanılmış olması filmin olağanüstü içtenliğine katkıda bulunuyor.Floransa Üniversitesi'nden emekli bir öğretim görevlisi olan başrol oyuncusu Carlo Battisti 'nin içten,doğal ve abartısız oyunculuğu özellikle göz doldurmaktadır.
- Filmde Umberto D.'nin kaybolan köpeğinin peşindeki umutsuz arayışı Bisiklet Hırsızları (Ladri di biciclette) (1948) filminde Antonio Ricci'nin oğlu Bruno ile birlikte kaybolan bisikletlerini aramaları ile benzerlik gösterir.O film de Vittorio De Sica Cesare Zavattini ikilisine aitti.
- Vittorio De Sica bu filmi babasına ithaf etmiştir.
- Film 1999 yılında bir restorasyondan geçmiş ve aynı yıl tekrar gösterime sunulmuştu.
Kaynakça
- ^ http://allmovie.com/cg/avg.dll?p=avg&sql=1:51639~T1 [yalın URL]
Dış bağlantılar
- IMDb'de Umberto D.
