Walther von Seydlitz-Kurzbach

Walther Kurt von Seydlitz-Kurzbach (22 Ağustos 1888 - 28 Nisan 1976), II. Dünya Savaşı sırasında Stalingrad Muharebesi sırasında LI Ordu Kolordusu'na komuta eden bir Alman generaliydi. Savaşın sonunda subaylarına hareket özgürlüğü verdi ve komutanlıktan alındı. Savaş esiri olarak Sovyetler Birliği'ne yardım etti. Savaştan sonra Sovyetler tarafından savaş suçlarından mahkum edildi. 1996 yılında ölümünden sonra Rusya tarafından affedildi.

Hayatı

Seydlitz-Kurzbach, Almanya'nın Hamburg kentinde soylu Prusyalı bir ailede doğdu. Birinci Dünya Savaşı sırasında her iki cephede de subay olarak görev yaptı. Weimar Cumhuriyeti sırasında Reichswehr'de profesyonel bir subay olarak kaldı. 1940'tan 1942'ye kadar Alman Ordusunun 12. Piyade Tümenine komuta etti Tümen Demyansk Cebi'nde kuşatıldığında Seydlitz, Sovyet kordonunu kırmak ve Alman birimlerinin kuşatmadan kaçmasını sağlamaktan sorumluydu. Bu eylem için Topçu Generalliğine terfi ettirildi ve LI Kolordu komutanlığına atandı.

Kolordu, Stalingrad Savaşı sırasında Altıncı Ordu'ya bağlıydı.^[1] Sovyet Uranüs Harekatı sırasında tüm ordu şehirde mahsur kalınca, Hitler'in emirlerine karşı bir kaçış veya teslim olma taraftarını en güçlü şekilde savunan generallerden biriydi.^[1] 25 Ocak 1943'te astlarına teslim olup olmama konusunda kendilerinin karar vermekte özgür olduklarını söyledi. Friedrich Paulus onu derhal üç tümeninin (100., 71. ve 295. Piyade Tümenleri) komutanlığından aldı.^[1][2]

Birkaç gün sonra Seydlitz, bir grup subayla birlikte kendi tarafından ateş altında Alman hatlarından kaçtı.^[2] ve Yüzbaşı Nikolay Dyatlenko tarafından sorguya çekildiği Sovyet gözetimine alındı.^[2]

Kendisini sorgulayanlar tarafından potansiyel bir işbirlikçi olarak tanımland.ı Ağustos 1943'te diğer iki generalle birlikte Lunovo'daki bir siyasi yeniden eğitim merkezine götürüldü.^[2] Bir ay sonra diğer Alman subayları ile beraber işbirlikçilik yapmaları üzere savaş esiri kamplarına geri gönderildi.

Seydlitz, Sovyet gözetimi altında, Nazi karşıtı bir örgüt olan Alman Subaylar Birliği'nin kurulmasında liderdi ve Özgür Almanya Ulusal Komitesi'nin üyesi oldu Sovyetler Birliği ile yaptığı işbirliği nedeniyle birçok general tarafından kınandı Hitler hükümeti tarafından gıyaben ölüm cezasına çarptırıldı. Seydlitz'in, uçakla Almanya'ya nakledilmek üzere yaklaşık 40.000 Alman savaş esirinden oluşan bir Nazi karşıtı güç oluşturma fikri hiçbir zaman ciddi olarak düşünülmedi. Almanya'da ailesi, bir aile üyesinin işlediği suçlar nedeniyle gözaltına alınarak Sippenhaft'a götürüldü. Seydlitz sonuçta hem Sovyet hem de Alman propagandası tarafından istismar edildi. İlki tarafından yayınlarda ve edebiyatta Alman askerlerini teslim olmaya teşvik etmek için kullanıldı ve aynı zamanda "Seydlitz birlikleri" fikrini geliştirdi.

1949'da savaş suçlarıyla suçlandı Wehrmacht hizmetindeyken Sovyet savaş esirlerine ve sivil halka karşı yapılan eylemlerin sorumluluğu nedeniyle yargılandı. 1950'de bir Sovyet mahkemesi onu 25 yıl hapis cezasına çarptırdı, ancak 1955'te Batı Almanya'ya serbest bırakıldı ve burada 1956'da Üçüncü Reich'ın verdiği ölüm cezası iptal edildi. Ancak hem Stalingrad Muharebesi'ndeki rolü hem de daha sonra Sovyetler Birliği ile yaptığı işbirliği nedeniyle eski ordudaki meslektaşları tarafından küçümsendi. Emekli rütbesinin ve emekli maaşının iade edilmesi Bundeswehr tarafından reddedildi.^[2]

Seydlitz 28 Nisan 1976'da Bremen'de öldü 23 Nisan 1996'da Rus yetkililer ölümünden sonra bir af yayınladı.^[3][4]

Ödülleri

• Demir Haç (1914) 2. Sınıf (19 Eylül 1914) ve 1. Sınıf (21 Ekim 1915)^[5]
• Demir Haç'a Toka (1939) 2. Sınıf (17 Mayıs 1940) ve 1. Sınıf (22 Mayıs 1940)^[5]
• Meşe Yapraklı Demir Haç Şövalye Haçı
  • Şövalye Haçı, 15 Ağustos 1940'ta Generalmajor ve 12. Piyade Tümeni komutanı olarak^[6]
  • Meşe Yaprakları, 31 Aralık 1941'de Generalmajor ve 12. Piyade Tümeni komutanı olarak^[6]

Kaynakça

Dış bağlantı

• Alman Millî Kütüphanesi kataloğunda Walther von Seydlitz-Kurzbach