Główczyce (gmina)

Główczyce

gmina wiejska
Budynek urzędu gminy w Główczycach
Herb
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Powiat	słupski
TERC	2212042
Wójt	Rafał Teterka
Powierzchnia	323,81 km²
Populacja (30.06.2023) • liczba ludności	8 282[1]
• gęstość	26 os./km²
Nr kierunkowy	59
Tablice rejestracyjne	GSL
Adres urzędu: ul. Kościuszki 8 76-220 Główczyce
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw 27
Położenie na mapie województwa
54°37′09″N 17°22′14″E/54,619167 17,370556
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Biuletyn Informacji Publicznej

Główczyce – gmina wiejska w województwie pomorskim, w powiecie słupskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie słupskim.

Siedziba gminy to Główczyce.

Według danych z 31 grudnia 2010^[2] gminę zamieszkiwało 9432 osób. Według danych z 31 grudnia 2017 roku^[3] gminę zamieszkiwało 9148 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2023 roku gminę zamieszkiwało 8282 osób^[1].

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002 gmina Główczyce ma obszar 323,81 km², w tym:

• użytki rolne: 58%
• użytki leśne: 28%^[4].

Gmina stanowi 14,05% powierzchni powiatu^[4].

Pod względem powierzchni jest to największa gmina w powiecie słupskim i szósta co do wielkości w województwie pomorskim^[5].

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004^[2]:

• Piramida wieku mieszkańców gminy Główczyce w 2014 roku^[6].

Gmina Główczyce

Położona w północno–wschodniej części powiatu słupskiego, w zlewniach rzek Łupawy i Łeby, około 10 tys. mieszkańców (2000), powierzchnia 323,81 km², z czego lasy 91,14 km² (30%), użytki rolne 186,31 km² (57%).

Wytyczono turystyczne szlaki piesze, rowerowe i kajakowe, dogodne warunki do uprawiania wędkarstwa. W miejscowości Cecenowo bardzo duża kolonia bociana białego (ponad 28 gniazd bocianich).

Ślady przeszłości

Liczne odkrycia archeologiczne, między innymi z III okresu epoki brązu około 1200 roku p.n.e. związane z kulturą łużycką, której ludność zajmowała się żarową uprawą roli i chowem zwierząt, zbieractwem, łowiectwem i rybołówstwem. Ludność tej kultury osiągnęła wysoki poziom metalurgii brązowej i garncarstwa, charakterystyczną formą pochówku były płaskie pola popielnicowe.

Tradycje kaszubskie

Gmina o silnych tradycjach kaszubskich, w 1828 r. dwie trzecie mieszkańców Główczyc i Cecenowa posługiwało się mową kaszubską. Ostatnie nabożeństwo w miejscowym języku odbyło się tu w 1886 roku. Dokładny opis stroju Kaszubów zamieszkujących Cecenowo i okoliczne wsie oraz informacje o zwyczajach związanych z obrzędowością rodzinną i doroczną zawdzięczamy pastorowi Lorkowi z Cecenowa, który swój opis wzbogacony rysunkami letnich i zimowych strojów kaszubskich zamieścił w "Pommersche Provcinzialblatter" w 1821 roku.

Zabytki

Liczne pałace, parki podworskie i kościoły:

• Cecenowo – kościół z 1867–1868 roku oraz klasycystyczno-eklektyczny pałac z XVII–XIX wieku, z parkiem o powierzchni około 6 ha z końca XVII wieku,
• Izbica – kościół, założenie parkowe z XIX wieku o powierzchni 1,9 ha, zachowane zabytkowe budownictwo wiejskie,
• Skórzyno – klasycystyczny pałac z XIX wieku wraz z parkiem leśnym o powierzchni 2 ha z XIX wieku,
• Stowięcino – kościół z XV wieku, przebudowany w XVIII wieku z wieżą kościelną gotycko-renesansowo-barokową,
• Szczypkowice – pałac z XIX wieku,
• Wolinia – pałac z połowy XIX wieku z parkiem i ogrodem w miejscu dawnego grodziska,
• Wykosowo – późnoklasycystyczny pałac z połowy XIX wieku,
• Żelkowo – kościół i park podworski z drugiej połowy XIX w. o powierzchni około 12 ha ze stawem,
• Żoruchowo – klasycystyczny pałac z 1833 roku z parkiem leśnym o powierzchni około 4 ha,

Ochrona przyrody

• Słowiński Park Narodowy
  • Bagna Izbickie, rezerwat położony w okolicy Izbicy, wielkość: 281,18 ha, walory przyrodnicze: zespoły roślinne cechujące środowisko wilgotne; wrzosiec bagienny, woskownica europejska, rosiczka okrągłolistna, przygiełka biała, turzyca bagienna, modrzewnica, bażyna czarna, bagno zwyczajne
  • Rezerwat przyrody Bielice
  • Rezerwat przyrody Bory Torfowe
  • Rezerwat przyrody Ciemińskie Błota
  • Rezerwat przyrody Gackie i Żarnowskie Lęgi, rezerwat położony w obrębie Słowińskiego Parku Narodowego, obszar lęgowy kaczek, mew i ptaków drapieżnych.
  • Rezerwat przyrody Olszyna
• Rezerwat przyrody Torfowisko Pobłockie, wielkość: 112,31 ha, walory przyrodnicze: obszar retencji wodnej, występują tu: woskownica europejska, wrzosiec bagienny, modrzewnica, rosiczka okrągłolistna, bagno zwyczajne.

Sołectwa^[7]

Sąsiednie gminy

• Damnica
• Nowa Wieś Lęborska
• Potęgowo
• Redzikowo
• Smołdzino
• Wicko

Przypisy