Kaplica biskupa Andrzeja Załuskiego na Wawelu

Kaplica bp. Andrzeja Załuskiego
na Wawelu
A7 (nr rej. Wzgórza Wawelskiego)
Ilustracja
Kaplica biskupa Załuskiego (ostatnia, z kopułą) od zewnątrz
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie

Wezwanie

św. Jana Ewangelisty

Historia
Data rozpoczęcia budowy

1344

Fundator

bp. Jan Grot

Dane świątyni
Plan świątyni
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kaplica bp. Andrzeja Załuskiegona Wawelu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kaplica bp. Andrzeja Załuskiegona Wawelu”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kaplica bp. Andrzeja Załuskiegona Wawelu”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kaplica bp. Andrzeja Załuskiegona Wawelu”
Ziemia50°03′16,44″N 19°56′09,01″E/50,054567 19,935836
Multimedia w Wikimedia Commons

Kaplica bpa Załuskiego (znana także jako: kaplica biskupa Grota i kaplica Ożarowskich) pod wezwaniem świętego Jana Ewangelisty, świętej Marty, świętych Niewiniątek[1]. Jedna z 19 kaplic okalających katedrę wawelską.

Ufundowana przed 1344 rokiem przez bpa Jana Grota. W 1501 roku wydzielono z niej zachodnią część tworząc kaplicę Jana Olbrachta. Przebudowana w latach 1758–1766 na koszt bpa Andrzeja Stanisława Załuskiego, kanclerza wielkiego koronnego, bez naruszenia późnorenesansowego nagrobka Walentego Dembińskiego, kasztelana krakowskiego (zm. 1584).

Przebudowa biskupa Załuskiego, przeprowadzona przez architekta Francesco Placidiego, nadała wnętrzu charakter rokokowy. Ołtarz w tym stylu zawiera obraz pędzla Salwatora Monosilio Rzeź niewiniątek (1767). Najsilniejszym akcentem wnętrza jest okazały marmurowy nagrobek ze stojącą figurą bpa Jana Grota (zm. 1346) z połowy XVIII wieku. Monumentalną, dodatkową ramę tworzy dla niego w widoku z obejścia okazały portal z posągiem bpa Załuskiego, zapewne projektu Placidiego.


  • Lokalizacja
    Lokalizacja
  • Portal wejściowy
    Portal wejściowy

Bibliografia

  • Kazimierz Kuczman, Wzgórze Wawelskie: Przewodnik; [Państwowe Zbiory Sztuki na Wawelu, Ministerstwo Kultury i Sztuki, Zarząd Muzeów i Ochrony Zabytków], Kraków 1988, wyd. drugie.

Przypisy

  1. B. Przybyszewski, Katedra krakowska w XVIII stuleciu, Biblioteka Kapitulna na Wawelu, tom 3, Kraków 2012
  • p
  • d
  • e
Historia
chronologia
  • XI i XII wiek
  • XIII i XIV wiek
  • XV i XVI wiek
  • XVII i XVIII wiek
  • XIX i XX wiek
monografie
  • Katedra Chrobrowska
  • Katedra Hermanowska
  • Katedra Władysławowska
Architektura zewnętrzna
wieże
inne
Architektura wewnętrzna
ołtarze
  • główny
  • św. Stanisława BM
  • Pana Jezusa Ukrzyżowanego
  • św. Wacława
  • św. Józefa
  • św. Jacka
  • św. Marcina
  • św. Bartłomieja
  • śś. Wita, Fabiana i Sebastiana
  • św. Doroty
  • św. Krzysztofa
  • św. Antoniego
  • św. Jadwigi Śląskiej
  • Rozesłańców
  • św. Andrzeja
  • św. Władysława
  • św. Wojciecha
  • św. Jana Apostoła
  • Nawiedzenia św. Elżbiety
  • św. Anny Samotrzeć
  • św. Wincentego
  • św. Agnieszki
  • św. Małgorzaty
  • św. Aleksego
  • Marii Egipcjanki
  • Zwiastowania NMP
  • Podwyższenia Krzyża
nagrobki
kaplice
krypty
inne
Przedmioty związane z kultem
Relikwie
dzieła sztuki
Liturgia
duchowieństwo
obsługa
  • kapela wokalno-instrumentalna