Magierów (Ukraina)

Ten artykuł dotyczy miejscowości na Ukrainie. Zobacz też: wieś w Polsce.
Magierów
Магерів
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

żółkiewski

Powierzchnia

1,89 km²

Populacja (2019)
• liczba ludności
• gęstość


1997[1]
1037 os./km²

Nr kierunkowy

+380 3252

Kod pocztowy

80327

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Magierów”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Magierów”
Ziemia50°06′37″N 23°41′51″E/50,110278 23,697500
Multimedia w Wikimedia Commons

Magierów (ukr. Магерів, Maheriw) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie żółkiewskim.

Historia

Herb Magierowa z czasów II RP

Magierów został założony w 1595 roku. 11 lipca 1657 roku w okolicach miasteczko stoczono bitwę pomiędzy Polakami i Kozakami w ramach II wojny północnej.

Po zakończeniu I wojny światowej krótkotrwale miejscowość znajdowała się pod kontrolą Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej. W okresie II Rzeczypospolitej Magierów leżał w powiecie rawskim w województwie lwowskim i był siedzibą wiejskiej gminy Magierów.

W kwietniu i maju 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 36 Polaków, paląc polskie gospodarstwa[2]. W latach 1940–1941 i 1944–1957 siedziba rejonu magierowskiego.

Po II wojnie światowej miejscowość weszła w skład Związku Radzieckiego.

Miejsce urodzenia polskiego poety, satyryka, eseisty i krytyka literackiego Włodzimierza Stebelskiego. W Magierowie znajduje się opuszczony kościół pw. Św. Trójcy (ul. Łesia Martowycza 2), w 2017 roku wystawiony na aukcję,[3] sprzedany w 2019 roku prywatnemu przedsiębiorcy[4].

Przypisy

  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.50
  2. SzczepanS. Siekierka SzczepanS., HenrykH. Komański HenrykH., KrzysztofK. Bulzacki KrzysztofK., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 765, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
  3. На Львівщині виставили на продаж колишній костел. ZIK, 27.06.2017. [dostęp 2017-08-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-01)]. (ukr.).
  4. Катерина Родак: Фонд держмайна продав закинутий костел ст. на Львівщині за 30 тис. грн. Zaxid.net, 17.10.2019. [dostęp 2019-10-22]. (ukr.).

Linki zewnętrzne

  • Magierów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 895 .
  • p
  • d
  • e
Osiedla typu miejskiego obwodu lwowskiego
  • p
  • d
  • e
Powiat rawski (1920–1939 i 1941–1944) (► GG)
Przynależność wojewódzka
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 )
Miasteczka (1920–34)
Gminy miejskie (1920–39 )
Gminy wiejskie zbiorowe
(1934–39 /)
  • Bełzec[B]()
  • Bruckenthal
  • Hujcze
  • Kamionka Wołoska
  • Lubycza Królewska
  • Magierów
  • Potylicz
  • Siedliska
  • Tarnoszyn[B]()
  • Wierzbica
  • Wróblaczyn
Gminy ( 1941–44 /)
Miejskie
Wiejskie[D][E]
  • Bruckenthal
  • Dobrosin
  • Horyniec[C](← )
  • Krechów ()
  • Krowica
  • Lubaczów[C](← )
  • Lubycza Królewska[C](→)
  • Magierów
  • Niemirów
  • Oleszyce[C][F](← )
  • Potylicz
  • Rawa Ruska
  • Uhnów[C](→)
  • Wierzbiany ()
  1. a b pozbawiony praw miejskich podczas wojny
  2. a b w 1939 włączona do GG (dystrykt lubelski)
  3. a b c d e f po wojnie w Polsce
  4. kursywą opisano gminy utworzone przez władze hitlerowskie
  5. strzałki wsteczne dotyczą stanu z 1939
  6. przed wojną gmina jednowsiowa, podczas wojny wielowsiowa, po wojnie podzielona na jednowsiową gminę Oleszyce i wielowsiową gminę Oleszyce Stare
  • p
  • d
  • e
Miasta i miasteczka zdegradowane reformą gminną z 1933–1934

Legenda: (1) w nawiasach podano okres praw miejskich / praw miasteczka / praw osiedla; (2) wytłuszczono miasta/osiedla trwale restytuowane; (3) tekstem prostym opisano miasta nierestytuowane, miasta restytuowane przejściowo (ponownie zdegradowane) oraz miasta niesamodzielne, włączone do innych miast; (4) OTPosiedle typu miejskiego; (5) zastosowane nazewnictwo oddaje formy obecne, mogące się różnić od nazw/pisowni historycznych.

Gminy miejskie
  • Bnin (1395–1934)
  • Boćki (1509–1934)
  • Brzostek (1367–1934, od 2009)
  • Budzyń (1458–1934, od 2021)
  • Ciężkowice (1348–1934, od 2000)
  • Czarny Dunajec (1879–1896, 1925–1934, od 2023)
  • Dobrzyca (1440–1934, od 2014)
  • Gąsawa (1388–1934, od 2024)
  • Gębice (1425–1934)
  • Jagielnica (1518–1934)
  • Jaraczewo (1519–1934, od 2016)
  • Jazłowiec (1519–1934)
  • Kopanica (1450–1934)
  • Lanckorona (1366–1934)
  • Łohiszyn (1570–1934, od 1959OTP)
  • Mielnik (1440–1934)
  • Mieścisko (1474–1934, od 2024)
  • Narew (1529–1934)
  • Niżankowice (1431–1934, od 1940OTP)
  • Nowe Miasto nad Wartą (1283–1934)
  • Nowy Dwór (1578–1934)
  • Nowy Wiśnicz (1616–1934, od 1994)
  • Obrzycko (1458–1934, od 1990)
  • Odelsk (1546–1934)
  • Piaski (1775–1934)
  • Powidz (1243–1934)
  • Rogowo (1380–1580, 1672–1934)
  • Rostarzewo (1752–1934)
  • Rychtal (1294–1934, od 2024)
  • Ryczywół (1426–1934)
  • Rynarzewo (1299–1934)
  • Stara Sól (1557–1934, od 1940OTP)
  • Szereszów (1569–1934, od 1940OTP)
  • Święciechowa (1277–1934)
  • Ulanów (1616–1934, 1941–1945, od 1958)
  • Uście Solne (1616–1934)
  • Władysławów (1727–1870, 1919–1934)
  • Wojnicz (1369–1934, od 2007)
  • Zaniemyśl (1742–1934, 1940–1948)
Gminy wiejskie
z prawami miejskimi
Gminy wiejskie
z prawami miasteczka

Źródła: Dz.U. z 1933 r. nr 35, poz. 294, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 422, Dz.U. z 1934 r. nr 48, poz. 420, Dymitrow M., 2015, Pojęcie miejskości w świetle reformy gminnej w Polsce międzywojennej, [in] Krzysztofik R., Dymitrow M. (Eds), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy, University of Gothenburg, Gothenburg, s. 61–63 / 65–115.

  • VIAF: 309642269
  • J9U: 987009841155805171