Walther Bothe

Walther Bothe

Państwo działania	Niemcy
Data i miejsce urodzenia	8 stycznia 1891 Oranienburg
Data i miejsce śmierci	8 lutego 1957 Heidelberg
profesor
Specjalność: fizyka, matematyka, chemia
Alma Mater	Uniwersytecie Berliński
Uczelnia	Uniwersytet w Gießen, Uniwersytet w Heidelbergu
Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki
Multimedia w Wikimedia Commons

Walther Wilhelm Georg Bothe (ur. 8 stycznia 1891 w Oranienburgu, zm. 8 lutego 1957 w Heidelbergu^[1]) – niemiecki fizyk, matematyk i chemik, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1954 (współlaureat: Max Born).

Życiorys

Urodził się w Oranienburgu (niedaleko Berlina). W latach 1908–1912 studiował fizykę na Uniwersytecie Berlińskim pod kierunkiem Maxa Plancka. Doktorat uzyskał w roku 1914. W okresie I wojny światowej, jako jeniec w niewoli rosyjskiej, spędził pięć lat na Syberii.

Po wojnie współpracował z Hansem Geigerem w Physikalisch-Technische Reichsanstalt w Berlinie, gdzie dokonał swoich najistotniejszych odkryć, w szczególności wspólnie z Geigerem stworzył „metodę koincydencji”. Zbudowany przez niego w związku z tym obwód elektryczny był jedną z pierwszych w historii realizacją bramki logicznej AND (1924), co miało istotne znaczenie dla późniejszej konstrukcji komputera. Badał też zjawisko Comptona. W 1929 wyjaśnił rzeczywistą naturę promieniowania kosmicznego. W 1930 r. wspólnie z H. Beckerem odkrył, że beryl bombardowany cząstkami alfa wysyła przenikliwe promieniowanie, które następnie James Chadwick zinterpretował jako strumień neutronów. W latach 1930–1932 był profesorem Uniwersytetu w Gießen. W 1932 r. został dyrektorem Instytutu Fizyki Uniwersytetu w Heidelbergu. W roku 1934 objął stanowisko dyrektora Instytutu Fizyki w Instytucie Badań Medycznych Maxa Plancka. W czasie II wojny światowej prowadził badania naukowe o charakterze wojskowym, nie widząc w tym niczego niestosownego.

Zawsze uważał się za patriotę niemieckiego. Miał szerokie zainteresowania artystyczne: doskonale grał na fortepianie, malował dobre obrazy (olejne i akwarelowe). Nie znosił krytyki.

Był żonaty z Rosjanką, Barbarą Biełow. Mieli dwoje dzieci.

Publikacje (wybór)

• W. Bothe, Hans Geiger, Experimentaler Teil. 1921
• W. Bothe, Bemerkung yur vorstehenden Arbeit. 1921
• W. Bothe, Remarks on the Leipziger DO attempt. 1941
• W. Bothe, The distribution of velocity of the neutrons in a braking means. 1942
• W. Bothe, The vermehrung of fast neutrons in uranium and some other work from the KWI Heidelberg
• W. Bothe, Over radiation protection walls
• W Bothe, W. Fuenfer, Layer attempts with variation of the u and DO thicknesses

Przypisy

Bibliografia

• Walther Bothe – Biographical. [w:] The Nobel Prize in Physics 1954 > Max Born, Walther Bothe [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-02-26]. (ang.)., Biographical, Nobel Lecture (wykład nie wygłoszony z powodu choroby), The Coincidence Method.
• Walther Bothe and the Physics Institute: the Early Years of Nuclear Physics. [w:] www.nobelprize.org [on-line]. Nobel Media AB 2013. [dostęp 2014-02-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Walther Bothe. The Nobel Foundation, 2004.
• Walther Bothe and the Physics Institute: the Early Years of Nuclear Physics. The Nobel Foundation
• Walther Wilhelm Georg Bothe, Nobel-winners.com
• Bethe, Hans, The German Uranium Project, Creating Copenhagen. City University of New York, 2000
• Hoffmann, Dieter, Horst Kant and Hubert Laitko, Walther Bothe – Wissenschaftler in vier Reichen. Forschungsschwerpunkt für Wissenschaftsgeschichte und Wissenschaftstheorie. 1995 (tr. „Walther Bothe – scientists in four realms. Main point of research for science history and science theory”)