Walther Kossel
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 4 stycznia 1888 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 22 maja 1956 | ||
| Zawód, zajęcie | fizykochemik | ||
| Narodowość | niemiecka | ||
| |||
Walther Kossel (ur. 4 stycznia 1888 w Berlinie, zm. 22 maja 1956 w Tybindze) – fizykochemik niemiecki, syn Albrechta Kossela. Wyjaśnił mechanizm powstawania charakterystycznego promieniowania rentgenowskiego. Współtwórca (obok G.N. Lewisa) elektronowej teorii wiązań chemicznych[1].
Życiorys
W latach 1932-1945 profesor Politechniki w Gdańsku, od 1947 – uniwersytetu w Tybindze. W 1916 opracował teorię wiązania heteropolarnego (wiązanie jonowe). W 1927 sformułował tzw. kinematyczną teorię krystalizacji. W Gdańsku Kossel zajmował się eksperymentalnym badaniem zjawiska interferencji promieniowania rentgenowskiego oraz szybkich elektronów rozpraszanych na monokryształach. Za swoje osiągnięcia w 1944 roku otrzymał Medal Maxa Plancka najwyższe odznaczenie przyznawane przez Niemieckie Towarzystwo Fizyczne.
Anegdota o profesorze Kosselu:
- Profesor fizyki Walther Kossel był niemieckim wykładowcą. Pewnego razu egzaminował w grupie pięciu Polaków i sześciu Niemców. Powiedział wtedy: Panowie, gdybyście wy się zjednoczyli, a nie kłócili - Polacy ze swoją zdolnością i Niemcy z pracowitością - zawojowalibyście świat.
Przypisy
- ↑ Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 201, ISBN 83-7183-240-0 .
Bibliografia
- Stanisław Mikos: Polacy na politechnice w Gdańsku w latach 1904-1939. Warszawa: PWN, 1987. ISBN 83-01-06804-3.
- p
- d
- e
Laureaci Medalu Maxa Plancka
| XX wiek |
|
|---|---|
| XXI wiek |
|
