Pałac Oppersdorfów we Wrocławiu

Pałac Oppersdorfów we Wrocławiu

nr rej. A/3110/167 z 15.02.1962
Pałac Oppersdorfów po rewitalizacji w 2015
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wrocław
Adres	ul. Wierzbowa 30
Typ budynku	pałac
Styl architektoniczny	barok
Rozpoczęcie budowy	ok. 1725
Ważniejsze przebudowy	1924-1926 i po 2012
Zniszczono	1945
Odbudowano	po 1945
Położenie na mapie Wrocławia Pałac Oppersdorfów we Wrocławiu
Położenie na mapie Polski Pałac Oppersdorfów we Wrocławiu
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Pałac Oppersdorfów we Wrocławiu
51°06′25,3″N 17°02′14,6″E/51,107028 17,037389
Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac Oppersdorfów we Wrocławiu (niem.: Oppersdorff-Palais) – dawny pałac miejski przy ul. Wierzbowej 30 we Wrocławiu.

Historia

Na miejscu przyszłego pałacu znajdował się w końcu XVI wieku słynny w całej Europie renesansowy ogród, który założył niemiecki szlachcic, botanik i lekarz Laurentius Scholtz von Rosenau. Miały w nim rosnąć pomarańcze, cytryny, figi, granaty i pistacje. Pod koniec XVII wieku kolejny właściciel ogrodu, adwokat Wolfgang Scharschmidt, założył tam ogród wodny z wyjątkowymi fontannami^[1].

W 1725 r. kupiła ten ogród hrabina Esterle, znana też jako Anna Maximiliana Aloysia von Oppersdorf (z domu von Lamberg), która znana była ze swobodnych obyczajów, a wśród jej wielu kochanków byli August II Mocny i Aleksander Benedykt Sobieski – syn króla Jana III. Nakazała zbudowanie w tym miejscu barokowego pałacu wg projektu Christopha Hacknera. Pałac miał trzy piętra i mansardowy dach przyozdobiony okazałą, dwukondygnacyjną facjatą. Pałac wraz z ogrodem należał do rodziny von Lambergów do 1790 r. Później mieściły się w nim różne urzędy, wydawnictwa i redakcje. Ogród, który znajdował się za pałacem, zabudowano w 1909 r. stawiając tam budynki drukarni i wydawnictwa. W latach 1924-26 wnętrza pałacu gruntownie przebudowano w stylu neobarokowym wg projektu Conrada Helbiga^[1].

W 1945 r. budynek został uszkodzony, a powojenna odbudowa zmieniła kształt pałacu (zlikwidowano facjatę, a dach zamieniono na niższy, dwuspadowy). W latach 1960. w pałacu mieścił się klub pracowników poligrafii. Zachował się bogato rzeźbiony portal, neobarokowy hol, stolarka niektórych drzwi i kuta balustrada schodów. Budynki drukarni przy ul. Piotra Skargi wyburzono w latach 2001-2003, a po obu stronach pałacu wybudowano kompleks biurowo-handlowy^[1]. Sam pałac został gruntownie odrestaurowany i przywrócono mu kształt (m.in. podwyższono dach i dodano facjatę), zbliżony do przedwojennego^[2].

• 
  Pałac Oppersdorfów (na lewo od ruin kościoła św. Krzysztofa) 1945 r.
• 
  Pałac w 2009 r., przed rekonstrukcją

Przypisy

Bibliografia

• Rafał Eysymontt, Jerzy Ilkosz, Agnieszka Tomaszewicz, Jadwiga Urbanik (red.): Leksykon architektury Wrocławia. Wrocław: Via Nova, 2011.
• Jan Harasimowicza (red.): Atlas architektury Wrocławia t.II. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1998.