Nihon-tō

Nihon-tō^[1] (jap. 日本刀; dosł. miecz japoński) – ogólna nazwa japońskiej siecznej broni białej, wykonywanej ręcznie, według tradycyjnych technologii^[a]. Ze względu na dosłowne tłumaczenie, nihon-tō zwyczajowo nazywane są mieczami, mimo że (poza tsurugi) nie zaliczają się do tego typu broni^[2].

Wśród nihon-tō można wyodrębnić:

• broń długą
  • tsurugi
  • no-dachi
  • ō-dachi
  • kogarasu-maru
  • daitō
    • tachi
    • katana
• broń krótką
  • tantō
  • shōtō
    • ko-dachi
    • wakizashi

Ponadto Nihon-tō dzieli się na różne kategorie. Zalicza się do nich m.in. podział od strony historycznej na miecze dawne (kotō), czyli wytworzone przed erą Keichō (1596-1615) i nowe (shintō), wykuwane po tym okresie^[3].

Zobacz też

• Daishō

Uwagi

Przypisy