Shōtō

Shōtō (jap. 小刀) – rodzaj japońskiej krótkiej siecznej broni białej typu nihon-tō, do której zalicza się wakizashi i ko-dachi. Głownia shōtō mierzy od 1 do 2 shaku (30–60 cm).

Shōtō jest często używany i mocno związany z długim daitō. Noszone razem tworzyły daishō, parę broni, która była używana w okresie Edo przez samurajów.

  • p
  • d
  • e
Broń obuchowa
obuchowo-sieczna
obuchowa miażdząca
historyczna
zachodnia
azjatycka
współczesna
Broń drzewcowa
prymitywna
armii starożytnych
armii średniowiecznych i nowożytnych
azjatycka
Broń boczna
Broń kolna
krótka
noże
puginały
sztylety
inne
długa
Broń sieczna
nihon-tō
daitō
shōtō
inne
szable
inne
Broń sieczno-kolna
miecze
chwyt jednoręczny
chwyt dwuręczny
pałasze
inne
Inne